top of page

Digitalisering

  • Foto van schrijver: Gijs Derks
    Gijs Derks
  • 8 jan 2023
  • 3 minuten om te lezen

Digitalisering gaat wat mij betreft in eerste instantie over productiviteit. Iets moderner is het deel van “operational excellence” of “first time right”. Ik heb (voor mij) lang geleden tijdens een stage leren tekenen op krijt. Eerst met potlood, daarna met inkt (Rötring 0.17, 0.25, 0.5, wie kent ze niet). Het kon al lang digitaal met Arkey en Autocad, maar ik mocht het niet. ‘Eerst leren waarom je iets tekent en daarna pas digitaal’, was de boodschap. Tegenwoordig werken veel bedrijven in 3D. BIM is het toverwoord, maar daarmee ook de black-box. Het lijkt er op dat de betrokken in een bouwproject vergeten zijn waarom je iets op een tekening wil hebben en er vooral gedigitaliseerd moet worden, alles met een tablet moet of er een mooi plaatje gewenst is. Daar komt in de komende periode de wet kwaliteitsborging (WKB) bij, nog meer administratie terwijl de handjes al zo schaars zijn.


Ik heb gewerkt met planningspakketten, kostenpakketten, datakoppelingen en plugins. Bijna altijd moest ik terug naar de basis, het BIM model, om iets te repareren. Het is logisch dat een organisatie gefrustreerd raakt van een ongrijpbaar proces, met een doel waar niet iedereen achter staat, of überhaupt mee bekend is. Het gevolg; koppigheid, stagnatie en de behoefte om vast te houden aan dat wat men kent. Het is niet verandering wat mensen beangstigd, maar het gebrek aan een gezamenlijk doel en de gebrekkige inrichting van die verandering veroorzaakt de weerstand. 


Naast het begeleiden van organisaties met het vraagstuk digitalisering, ontwerp ik zelf nog wel eens een woning. Dit geeft me naast voldoening dat je iets ontwerpt wat echt gemaakt wordt, ook veel inzicht in het proces van bouwen. Welke informatie is op welk moment nodig, hoe veranderd wet- en regelgeving en misschien nog wel het allerbelangrijkst: wat vindt diegene die er mee aan de slag moet van de geleverde informatie en het samenwerkingsproces? 


Uiteindelijk komt het wat mij betreft voor BIM neer op het volgende;

  • Het moet meer inzicht geven in een bouwwerk (virtueel bouwen).

  • Het moet kaders stellen, voor alle bouwondernemers, om deze onderdelen met partners samen verder uit te werken, voor een optimaal product op de bouwplaats (ketensamenwerking).

  • Het moet basisinformatie leveren, voor het aansluiten bij de markt (informatiemanagement).


Het moet bovenal betere informatie op papier opleveren, voor de mensen die “het echte werk” doen.

De WKB laat organisaties vastleggen wat ze al doen. Rompslomp zou je zeggen. Toch is deze wet (nog steeds) in de maak, omdat het zo vaak mis gaat in onze branche. De goeden leiden onder de kwaden. De goeden hebben echter het voordeel dat ze met hun BIM aanpak een grotere mate van gerechtvaardigd vertrouwen van de kwaliteitsborging ontvangen. Ze hebben immers de (virtuele) kwaliteit op orde, voordat realisatie plaatsvindt. Het vastleggen van de gerealiseerde kwaliteit op de bouwplaats is vervolgens nog maar een kleine stap, waarvoor de nodige digitale oplossingen ruimschoots beschikbaar zijn in de markt. 


Door deze twee onderwerpen succesvol in je organisatie te implementeren ontstaan minder faalkosten, betere producten en een productievere werkomgeving. Medewerkers worden enthousiast van het succes, waardoor ze opvolgende veranderingen makkelijker aan gaan. 


Ik ga graag terug naar de basis. Je moet altijd uit kunnen leggen wat het uitgangspunt is voor de manier waarop je werkt. Zoals ik zelf ook ooit met tegenzin heb moeten krassen met een scalpeermes en naar de repro heb moeten fietsen voor een papieren kopie. Het resultaat: denk eerst na of je werkzaamheden aansluiten bij je doel, anders kan je overnieuw beginnen. Zo leer je ook als organisatie waarom je doet wat je doet en hoe je dat vervolgens zo effectief mogelijk kan realiseren.


Hiermee ga ik graag met je organisatie aan de slag.

 
 
bottom of page